امروزه تقریبا هر فرد بزرگسالی به سلامت دهان و دندان خود اهمیت می دهد و اگر دندان خود را از دست داده باشد، به فکر کاشت دندان است و یکی از گزینه های کاشت دندان، ایمپلنت است. قبل از اینکه ایمپلنت کردن دندان های خود، باید چند نکته مهم را بدانید. این مطلب را مطالعه کنید تا تجربیاتی در مورد ایمپلنت کردن دندان بدست آورید.
ایمپلنت دندان Dental implant در طی دهه ی گذشته، پیشرفت زیادی داشته و امروزه کاشت دندان بسیار ساده تر و سریعتر شده است. اما قبل از ایمپلنت کردن دندان چند نکته وجود دارد که خوب است بدانید.
اگر از دندانپزشکی قبلاً خدمات گرفته اید و از نحوه خدمات رسانی رضایت دارید، می توانید ایمپلنت دندان را نیز پیش همان دندانپزشک انجام دهید. اما اگر برای کاشت دندان بدنبال دندانپزشک هستید، باید با حوصله و بدون عجله به چند دندانپزشک مراجعه کنید تا قبل از انجام ایمپلنت از سوالات خودتان را بپرسید.
خوب است که نمونه کارهای ایمپلنت دندانپزشک را ببینید و در مورد نحوه انجام ایمپلنت، قیمت، مراقبت های بعد از ایمپلنت، خدمات بعد از کاشت دندان سوال بپرسد. دندانپزشک باید با حوصله به سوال های شما پاسخ دهد و احساس کنید که برایتان زمان میگذارد.
ایمپلنت هیچ وقت جای دندان اصلی را نمی گیرد! و نباید احساس کنید که با هر قیمتی که ایمپلنت کنید، دیگر راحت شده اید. جنس ایمپلنت دندان هرچقدر بهتر باشد، قیمت بیشتری هم دارد. اگر برایتان قیمت ایمپلنت بسیار مهم است، از چند دندانپزشک مختلف جنس و قیمت هر واحد ایمپلنت را بپرسید. در تهران شما باید پرس و جوی بیشتری انجام دهید تا بتوانید یک دندانپزشک خوب در تهران پیدا کنید.
مدت زمان انجام ایمپلنت دندان نسبتا کم است و اکثر افراد می توانند در طی یک روز دندان های خود را ایمپلنت کنند. این مدت زمان کم به این دلیل است که فقط کمی زنجیر به دندان های شما اضافه می شود و هیچکدام از دندان های شما جابجا نمی شوند.
هنگامی که دندان های شما ایمپلنت می شوند، دندان های شما بصورت طبیعی شروع به پوشاندن ایمپلنت با فسفات کلسیم می کند و این ماده ی سازنده ی استخوان ها و دندان های شماست. و در مدت زمان حدود چهار ماه به اندازه ی کافی به فک شما چسبانده می شود. سرعت این فرآیند می تواند با توجه به سرعت رشد استخوان های شما افزایش پیدا کند.
ایمپلنت دندان گاهی اوقات نیاز به مراقبت بعد از عمل دارد و گاهی اوقات هم نیاز به مراقبت بعد از عمل ندارد. در حین ایمپلنت کردن دندان، به بیمار بیهوشی موضعی تزریق می شود تا بیمار در هنگام ایمپلنت دندان احساس درد یا احساس بدی نکند.
پس از ایمپلنت دندان، بسیاری از بیماران نیاز به تجویز داروی ضد درد برای کنترل درد پس از جراحی دهان ندارند، زیرا درد بسیار کمی دارد یا اصلا درد ندارد. در مواردی نادر ، بیمار ممکن است حساسیت های مرتبط با درد داشته باشد، اما این حساسیت طی یکی دو روز از بین می رود.
درصد موفقیت ایمپلنت دندان به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندان 95% گزارش شده است. بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است.
در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت دندان وجود دارد. در مورد دندان هایی خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندان های خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود 6 هفته صبر کرد.
معمولاً پس از کشیدن دندان، مقداری تحلیل استخوان اتفاق می افتد، دندانپزشک تا حد امکان سعی می کند بلافاصله پس از کشیدن دندان اگر شرایط فراهم باشد، ایمپلنت را در حفره ی دندان کشیده شده جایگزین کند.
ارتودنسی به معنی ردیف کردن دندان ها است. هدف از این کار اصلاح طرح لبخد و مرتب کردن دندان های فک بالا یا فک پایین و یا هر دو فک است، ولی دو نکته مهم دیگر را نیز به طور هم زمان باید در نظر داشت:
دندان های مرتب شده در دو فک به خوبی بر روی یکدیگر قرار گیرند تا عمل جویدن به بهترین نحو ممکن انجام شود.
حرکات دندانی به آهستگی و با حداقل آسیب انجام شود تا موقعیت جدید دندان ها تغییر نکند یا دندان ها صدمه نبینند.
می توان گفت: اکثر عمل ها عوارضی دارند و عمل ارتودنسی نیز جزو این دسته عمل هاست. در کل عمل ارتودنسی به دو گروه اختیاری و ضروری تقسیم می شود.
درمان های ضروری درمان هایی هستند که در صورت بی توجهی باعث درد، ناراحتی و به خطر افتادن سلامت کلی فرد می شوند. در طرف دیگر درمان هایی هستند که انتخابی بوده و فرد به دلیل اولویت خاص از نظر کارایی بهتر، زیبایی یا پیشگیری از بروز بیماری های دیگر انجام می دهد.
درمان ارتودنسی یکی از این درمان هاست که عمدتا برای زیبایی بیشتر، افزایش کارایی سیستم دندانی یا راحتی بیشتر در مراقبت های دندانی و جلوگیری از پوسیدگی و ناراحتی لثه انجام می شود. در کنار این فواید ممکن است نگرانی هایی در ارتباط با عوارض یا محدودیت های درمان ارتودنسی وجود داشته باشد.
آگاهی از عوارض ارتودنسی یا محدودیت ها و روش های جایگزین هنگام شروع درمان ارتودنسی ضروری بوده و فرد درمان کننده موظف است هم از جنبه اخلاقی و هم از جنبه حقوقی آن را به اطلاع بیمار برساند.
در ابتدای درمان ارتودنسی، بروز خراش و زخم های کوچک در داخل دهان امری کاملا شایع است، مخصوصا اگر از وسایل و تجهیزات ارتودنسی مانند انواع بریس استفاده کرده باشید.
مهم ترین عامل ایجادکننده عوارض نامطلوب درمان ارتودنسی به مهارت فرد درمان کننده ارتباط دارد. اگر فرد درمان کننده در این حیطه تخصص نداشته باشد امکان بروز خطا در مرحله تشخیص، طرح درمان، انجام درمان و نگهداری نتایج درمان وجود دارد.
متأسفانه این خطا ها شایع ترین و غیرقابل جبران ترین مشکلاتی هستند که در درمان های ارتودنسی در جامعه دیده می شوند. این خطا ها عمدتا مربوط به عدم توانایی در برآورده کردن انتظارات بیمار، کشیدن نادرست دندان، به هم زدن نیمرخ بیمار، تبدیل کردن بیماری که با ارتودنسی قادر به بهبود وضعیت بوده به بیماری که نیاز به جراحی فک دارد، پوسیدگی دندان و بیماری های لثه و کوتاه شدن ریشه دندان ها به دلیل اعمال نیروی نامناسب است.
افرادی که دارای تخصص ارتودنسی هستند علاوه بر قید کلمه متخصص ارتودنسی در تابلو در مهر نظام پزشکی خود نیز همین کلمه را دارند. بررسی کامل تر تخصص و تجربه فرد با بررسی مدارک تخصصی فرد در سایت نظام پزشکی امکان پذیراست.
یکی از مهم ترین مسائل، شرح دقیق خواسته بیمار یا والدین بیمار است. اگر خواسته بیمار به طور صحیح ذکر نشود یا فرد درمان کننده مهارت لازم برای استخراج انتظار واقعی بیمار را نداشته باشد امکان رسیدن به نتیجه مطلوب کاهش می یابد.
یکی از محدودیت های درمان ارتودنسی آن است که برداشت افراد از زیبایی نسبی است به طوری که یک خصوصیت در افراد، زیبایی متفاوتی را تداعی می کند بنابراین کشف موضوع و امکان رسیدن به نتیجه ای که بتواند انتظارات واقعی بیمار را تامین کند اهمیت زیادی دارد.
گاهی محدودیت هایی در درمان افراد وجود دارد که امکان رسیدن به نتایج ایده آل را ناممکن می کند. این مسئله به نوع ناهنجاری، مهارت درمان کننده، ماهیت متفاوت پاسخ های درمانی در افراد و همکاری بیمار ارتباط دارد. کشف این محدودیت ها در ابتدای درمان و آگاه کردن بیمار صرفا با تجربه و دانش متخصص ارتودنسی امکان پذیر است.
با وجود وسایل ارتودنسی در دهان امکان گیر غذایی در اطراف وسایل ارتودنسی بیشتر شده و به تعداد پناهگاه های باکتری ها افزوده می شود، بنابراین بهداشت دهان و دندان اهمیت بسیار زیادی دارد. عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان که شامل مسواک، نخ دندان و برس بین دندانی برای بیماران ارتودنسی است می تواند باعث بروز پوسیدگی دندان، ناراحتی لثه یا تغییر رنگ دندان ها شود.
ایمپلنت
صلاح طرح لبخند
ارتودنسی
گفتیم که میتوان از لیمنت و یا ارتودنسی برای رفع مشکلات فکی استفاده کرد.اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که ارتودنسی ویا لمینت میتواند برای شما بسیار مهم باشد که از کدام برای ترمیم دندان های خود استفاده کرد.
درمان ارتودنسی برای اصلاح نامرتبی دندان ها بوده و هیچ روشی نمیتواند جایگزین آن تلقی شود. اگر مشکل دندانها مربوط به جایگاه قرارگیری آنها باشد جابجا نمودن و حرکت دندانها تنها راه حل صحیح می باشد. از طرفی اگر اندازه دندانها کوچک باشد یا بدرنگی برروی دندانها وجود داشته باشد بهترین درمان استفاده از روش های درمانی ترمیم زیبایی خواهد بود. مثلا بستن فضای اضافی بین دندانها که ناشی از کوچکی اندازه دندان ها است به بهترین شکل و در حداقل زمان ممکن توسط لمینیت و بدون ارتودنسی اصلاح می شود. لذا باتوجه به ماهیت مشکل هر شخص روش درمانی نیز متفاوت خواهد بود
اطلاع از مزایا و معایب هرکدام از روش های درمانی میتواند تاثیر بسیار مهمی در انتخاب افراد گذاشته و از بروز بسیاری از مشکلات درآینده جلوگیری کند. دراصل مقایسه این دو روش ازلحاظ تخصصی مقایسه دوروش درمانی صحیح برای حل یک مشکل مشترک نمی باشد. درمانارتودنسی و لمینت دردندانپزشکی برای مشکلات متفاوتی پیشنهاد می شود.
مشکل اصلی بیماران در ارتودنسی طول دوره درمانی نسبتا زیاد که به همین دلیل افراد به سمت راههای درمانی نادرست گرایش پیدامی کنند. این مسئله ممکن است درابتدا منطقی به نظر برسد ولی در واقع درمان ارتودنسی درطول دوره زمانی 1/5 تا2 سال انجام می شود ولی انجام روش های زیبایی مثل لمینت درمان هایی هستند که فرد را تقریبا درتمام مدت عمر درگیر می کنندو
گفتیم که از لیزر ها نیز در ارتودنسی استفاده میشود اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که این لیزر ها دارای نمونه های بسیار زیادی هستند اما هرکدام از آنها دارای کاربرد های بسیار مختلفی هستند.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید تا با انواع لیزر ها در ارتودنسی و کاربرد های انها آشنا شوید.
حال به بررسی انواع لیزرهای کاربردی در زمینه ارتودنسی می پردازیم:هدگیر ها را در مطالب پیش برای شما بسیار معرفی کرده ایم اما در این مطلب برای شما اطلاعاتی را در نظر گرفته ایم که با استفاده از این اطلاعات به انواع کاربرد های این وسیله و مهمترین کاربرد های آن پی خواهید برد.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید اگر شما هم از این هدگیر ها استفاده میکنید.
گاهی اوقات براکت ها به تنهایی برای جابجایی دندانها به موقعیت صحیح شان کافی نیستند یا نمی توانند مشکل مربوط به روابط فکی یا مشکل مربوط به رشد فک ها را برطرف کنند در چنین شرایطی ممکن است متخصص ارتودنسی به شما پیشنهاد دهد تا از سایر دستگاههای ارتودنسی استفاده کنید هدگیر ارتودنسی هدگیر ارتودنسی دستگاهی خارج دهانی است که نیروی کافی برای جابجایی صحیح دندانها و هدایت رشد صورت را فراهم می کند. شایع ترین کاربرد هدگیر استفاده جهت اصلاح دیسکوسپنی های ساجیتال می باشد. معمولا هدگیر برای بیماران در حال رشد مورد استفاده قرار می گیرد تا به لحاظ ارتوپدیک به اصلاح رشد فک بالا بپردازد.
فیس ماسک ارتودنسی دستگاهی متحرک با عملکرد ارتوپدیک در درمان های ارتودنسی است که برای اصلاح رشد ناهنجاری های عقب بودن فک در سنین رشد کودکان (بین 8 تا 13 سالگی ) بکار می رود. از این دستگاه برای تحریک رشد فک بالا رو به جلو استفاده می شود. این دستگاه در بیمارانی که فک بالای عقب رفته و ظاهرا فک پایین جلو آمده داشته شدت مشکلشان خفیف بوده و عامل وراثتی قوی برای این مشکل ندارند کاربرد بسیار مطلوبی داشته و ممکن است نیاز به جراحی در سنین بالاتر را مرتفع سازد. این دستگاه در مواقعی که فک بالا با سرعت کافی رشد نکند و ناهنجاری کراس بایت یا آندر بایت به وجود آید مورد استفاده قرار می گیرد