گفتیم که میتوان از لیمنت و یا ارتودنسی برای رفع مشکلات فکی استفاده کرد.اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که ارتودنسی ویا لمینت میتواند برای شما بسیار مهم باشد که از کدام برای ترمیم دندان های خود استفاده کرد.
درمان ارتودنسی برای اصلاح نامرتبی دندان ها بوده و هیچ روشی نمیتواند جایگزین آن تلقی شود. اگر مشکل دندانها مربوط به جایگاه قرارگیری آنها باشد جابجا نمودن و حرکت دندانها تنها راه حل صحیح می باشد. از طرفی اگر اندازه دندانها کوچک باشد یا بدرنگی برروی دندانها وجود داشته باشد بهترین درمان استفاده از روش های درمانی ترمیم زیبایی خواهد بود. مثلا بستن فضای اضافی بین دندانها که ناشی از کوچکی اندازه دندان ها است به بهترین شکل و در حداقل زمان ممکن توسط لمینیت و بدون ارتودنسی اصلاح می شود. لذا باتوجه به ماهیت مشکل هر شخص روش درمانی نیز متفاوت خواهد بود
اطلاع از مزایا و معایب هرکدام از روش های درمانی میتواند تاثیر بسیار مهمی در انتخاب افراد گذاشته و از بروز بسیاری از مشکلات درآینده جلوگیری کند. دراصل مقایسه این دو روش ازلحاظ تخصصی مقایسه دوروش درمانی صحیح برای حل یک مشکل مشترک نمی باشد. درمانارتودنسی و لمینت دردندانپزشکی برای مشکلات متفاوتی پیشنهاد می شود.
مشکل اصلی بیماران در ارتودنسی طول دوره درمانی نسبتا زیاد که به همین دلیل افراد به سمت راههای درمانی نادرست گرایش پیدامی کنند. این مسئله ممکن است درابتدا منطقی به نظر برسد ولی در واقع درمان ارتودنسی درطول دوره زمانی 1/5 تا2 سال انجام می شود ولی انجام روش های زیبایی مثل لمینت درمان هایی هستند که فرد را تقریبا درتمام مدت عمر درگیر می کنندو
گفتیم که از لیزر ها نیز در ارتودنسی استفاده میشود اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که این لیزر ها دارای نمونه های بسیار زیادی هستند اما هرکدام از آنها دارای کاربرد های بسیار مختلفی هستند.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید تا با انواع لیزر ها در ارتودنسی و کاربرد های انها آشنا شوید.
حال به بررسی انواع لیزرهای کاربردی در زمینه ارتودنسی می پردازیم:ابزار ها و شیوه های مختلف ارتودنسی را برای شما معرفی کرده ایم اما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که استفاده از ارتودنسی و زمان مناسب برای مراجعه به متخصص ارتودنسی چه زمانی است.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید چراکه برای شما بسیار مفید خواهد بود.
قبل از مراجعه به ارتودنتیست بهتر است یک دوره آزمایشی با دستگاهها و بریس های خود بگذرانید و این را بپذیرید که طبیعتا وجود جسم خارجی در دهان آزار دهنده می باشد. زمانیکه بر روی دندان های خود بریس نصب می کنید در ابتدا مقداری درد طبیعی است با این حال در صورتیکه پس از گذشت چند هفته هنوز درد شدیدی را احساس می کنید می توانید برای بررسی بیشتر به ارتودنتیست خود مراجعه کنید.متخصص ارتودنسی در نخستین گام دستگاهها و بریس ها را بررسی می کند و در صورت وجود مشکل آن را برطرف می کند. به طور کلی پس از مراجعه به متخصص ارتودنسی می توانید با وی در مورد اقدامات لازم جهت کاهش درد مشورت نمایید.
درد ناشی از درمان ارتودنسی را می توان پاسخ طبیعی بدن بیمار به آسیب دانست . این پاسخگویی التهابی به خاطر تغییر در جریان خون می باشد که بر اثر ایجاد فشار بر دندان ها پدید می آید. غالبا در روز های نخست پس از درمان و یا پس از هر بار ویزیت با درد همراه خواهد بود. برخی از عوامل بر شدت احساس درد در بیماران می افزاید. جنسیت سن آستانه تحمل و سطح استرس از جمله موارد تاثیر گذار بر شدت درد ناشی از درمان ارتودنسی به حساب می آیند. اما به طور کل نمی توان منکر این درد شد و کما بیش کلیه بیماران پس از اقدام به درمان ارتودنسی با این درد مواجه خواهند شد
هدگیر ها را در مطالب پیش برای شما بسیار معرفی کرده ایم اما در این مطلب برای شما اطلاعاتی را در نظر گرفته ایم که با استفاده از این اطلاعات به انواع کاربرد های این وسیله و مهمترین کاربرد های آن پی خواهید برد.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید اگر شما هم از این هدگیر ها استفاده میکنید.
گاهی اوقات براکت ها به تنهایی برای جابجایی دندانها به موقعیت صحیح شان کافی نیستند یا نمی توانند مشکل مربوط به روابط فکی یا مشکل مربوط به رشد فک ها را برطرف کنند در چنین شرایطی ممکن است متخصص ارتودنسی به شما پیشنهاد دهد تا از سایر دستگاههای ارتودنسی استفاده کنید هدگیر ارتودنسی هدگیر ارتودنسی دستگاهی خارج دهانی است که نیروی کافی برای جابجایی صحیح دندانها و هدایت رشد صورت را فراهم می کند. شایع ترین کاربرد هدگیر استفاده جهت اصلاح دیسکوسپنی های ساجیتال می باشد. معمولا هدگیر برای بیماران در حال رشد مورد استفاده قرار می گیرد تا به لحاظ ارتوپدیک به اصلاح رشد فک بالا بپردازد.
فیس ماسک ارتودنسی دستگاهی متحرک با عملکرد ارتوپدیک در درمان های ارتودنسی است که برای اصلاح رشد ناهنجاری های عقب بودن فک در سنین رشد کودکان (بین 8 تا 13 سالگی ) بکار می رود. از این دستگاه برای تحریک رشد فک بالا رو به جلو استفاده می شود. این دستگاه در بیمارانی که فک بالای عقب رفته و ظاهرا فک پایین جلو آمده داشته شدت مشکلشان خفیف بوده و عامل وراثتی قوی برای این مشکل ندارند کاربرد بسیار مطلوبی داشته و ممکن است نیاز به جراحی در سنین بالاتر را مرتفع سازد. این دستگاه در مواقعی که فک بالا با سرعت کافی رشد نکند و ناهنجاری کراس بایت یا آندر بایت به وجود آید مورد استفاده قرار می گیرد
برخی از افراد از دندان های منظمی برخوردارند اما یک مشکل شاید کوچک برای برخی و شاید بزرگ برای برخی دیگر این است که بین دندان های آنها فاصله های کم یا زیادی وجود دارد ما در این مطلب برای شما خواهیم گفت که استفاده از ارتودنسی میتواند در رفع این مشکل بسیار موثر عمل کند.پس ادامه این مطلب را از دست ندهید اگر شما هم از این مشکل رنج میبرید.
در این مقاله قصد داریم به بستن فضای بین دندانها با ارتودنسی بپردازیم ، به گفته دکتر عبدالرضا جمیلیان، متخصص ارتودنسی دراین نوع ناهنجاری ممک است مثلا فک بزرگ از پدر و دندانهای کوچک از مادر به ارث گرفته شده باشد. در این صورت به علت کوچکی دندانها و به دلیل فضای اضافه موجود در قوس فکی، بین دندانها فاصله ایجاد می شود. از عوامل دیگری که باعث ایجاد فاصله در بین دندانها می گردد، می توان به نهفتگی یک یا تعدادی از دندانها، فقدان یک یا تعدادی از دندانها، بیرون زدگی دندانهای قدامی، بزرگ بودن زبان و غیره اشاره کرد. دندانهای فاصله دار موجب تحلیل لثه، ایجاد جرم روی دندانها، گیر مواد غذایی در بین دندانها، کاهش بازدهی عملکرد دندانها و عدم زیبایی می گردد که نیاز به درمان دارد. معمولاً فاصله بین دندانها بایستی با دستگاه ثابت ارتودنسی درمان گردد ولی اگر بیمار دارای مشکل فکی هم باشد می بایست در ابتدا مشکل فکی بیمار تصحیح گردد و بعد از تصحیح فکین که حتماً باید قبل از بلوغ انجام شود باید با درمانهای ثابت ارتودنسیفواصل بین دندانها را بست.
در بعضی بیماران به علت فقدان یک یا دو دندان ممکن است بین دندانها فاصله وجود داشته باشد. در این موارد دو راه درمانی بر اساس شرایط بیمار وجود دارد. راه اول اینکه می توان دندانهای عقب را به سمت جلو آورد و فضای دندانهای قدامی را با به جلو آوردن دندانهای عقب بست که اگر شرایط بیمار چنین اجازه ای را بدهد می بایست این روش درمانی انجام شود که به آن Space closure گفته می شود. راه حل دوم اینکه می بایست به جای فضای دندانهای غایب ایمپلنت قرار داد. در اکثر موارد توافق برای بستن فضای غایب وجود دارد تا اینکه برای بیمار ایمپلنت قرار داده شود ولیکن طرح درمان نهایی بایستی براساس شرایط بیمار، وجود و یا عدم وجود شلوغی دندانها، نمای نیمرخ بیمار، میزان بیرون زدگی دندانهای قدامی و تصاویر رادیوگرافی استوار باشد