یکی از جدیدترین متدهای کاربردی در ارتودنسی استفاده از براکت های سرامیکی است.در این مقاله میخواهیم درباره ی براکت سرامیکی اطلاعاتی را به حالت مکتوب در آوریم. نگهداری ازبریس سرامیکی دشوارتر است و نسبت به بریس فلزی زمان بیشتری صرف تعویض آنها می شود.بریسهای سرامیکی حساسترند و به راحتی میشکنند یا ترک برمیدارند به همین دلیل ارتودنسی با بریس سرامیکی طولانیتر و گرانتر است.
هزینه ارتودنسی با بریس سرامیکی بیشتر از ارتودنسی با بریس فلزی است، اما بریس سرامیکی به دلیل همرنگ بودن با دندانها کمتر جلب توجه میکند. بیمار به دلخواه خود میتواند از بست کشی شفاف یا بست فلزی سفید برای نگه داشتن بریس استفاده کند. مشکل لکه شدن بریس وجود ندارد، اما کش های دور براکت ها (اورینگ ها) به سرعت، به ویژه در صورت مصرف خوراکیهای لکه کنندهای مانند قهوه تغییر رنگ میدهند. متخصص ارتودنسی در جلسههایی که در فواصل معمولاً یک ماهه به منظور تنظیم بریس انجام میشود، اورینگ ها را تعویض میکند.
مزیت ارتودنسی دیمون به روشهای قدیمیتر ارتودنسی این است که در این روش نیازی به استفاده از کش نیست و در عوض براکتهای امکان لغزش سیم را فراهم میکند تا بیمار راحتتر باشد. همان طور که گفته شد در ارتودنسی دیمون به جای کش یا الاستیک از سیستم خودبازشونده (سلف لیگیت) استفاده میشود. سیم با مکانیسم لغزشی در جای خود نگه داشته میشود. این مکانیسم آزادی حرکتی بیشتری را به دست میدهد و لزوم سفت کردن سیم توسط متخصص ارتودنسی را از بین میبرد. بسیاری از بیماران نیازی به استفاده از عریض کننده کام ندارند و کشیدن دندان نیز در برخی کیس ها ضرورتی ندارد.